Stanowisko w zmianowaniu
Gorczyca biała to roślina szybko rosnąca, nie kumuluje chorób typowych dla zbóż, dzięki czemu jest dobrym przedplonem. W zmianowaniu działa fitosanitarnie – szczególnie przeciwko nicieniom, patogenom glebowym i niektórym chwastom. Nie powinna być uprawiana po innych roślinach krzyżowych (np. rzepaku, kapuście), aby uniknąć nagromadzenia patogenów typowych dla tej rodziny, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia szkodników, a dodatkowo mogą pojawić się uciążliwe i trudne do zwalczenia samosiewy. Najlepszym przedplonem dla gorczycy stanowią rośliny okopowe i motylkowate. Najczęściej jednak spotykamy plantacje lokowane bezpośrednio po zbożach.
Przygotowanie gleby
W uprawie wiosennej stosuje się orkę przedzimową, a wiosną zabiegi uprawkowe – bronowanie, kultywatorowanie lub agregat. W uprawie poplonowej wystarczą płytkie uprawki pożniwne – talerzówka i bronowanie – pod siew bezorkowy lub płytką orkę. Gorczyca biała jest mniej wymagająca niż rzepak, biorąc pod uwagę jakość gleby. Najlepiej uprawiać ją na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego bardzo dobrego (klasa I-IVa). Bardzo słabo udaje się na glebach kwaśnych, nieprzepuszczalnych i podmokłych. Odpowiednie do lokowania plantacji będą zmeliorowane mursze i gleby torfowe
Wymagania siedliskowe
Niezwykle znaczącą kwestią przy uprawie gorczycy jest odczyn gleby, który wpływa na efektywne działanie składników pokarmowych zarówno tych z gleby jak i dostarczanych przez producenta. Optymalny odczyn gleby powinien mieścić się w granicach 5,8 – 6,8 Ph. Uprawiając stanowisko pod gorczycę należy rozpocząć od orki przedzimowej na głębokość 20-25 cm. Gorczyca jest mało wrażliwa na krótkotrwałe przymrozki (do –4°C). Dobrze znosi okresowe niedobory wody dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu.
Siew
Gorczyce najlepiej siać możliwie wcześniej, koniecznie w ogrzaną i dostatecznie suchą glebę. Optymalny termin siewu przypada na czas od końca marca do pierwszej połowy kwietnia. Właściwa obsada wynosi 120-150 roślin/m2, tj. 8-12 kg/ha.
Głębokość siewu: 1–2 cm
Na stanowiskach niezachwaszczonych i niezaskorupiających się, zalecany jest siew rozstawie 20-25 cm. Spotyka się producentów, który wysiewają gorczycę w rzędach co 15 cm.
Tak jak w przypadku innych upraw, to odpowiednio dobrany i wysoko jakościowy materiał siewny decyduje o wysokości plonu.
Nawożenie
Rośliny warto zasilić siarczanem magnezu jak i roztworem mocznika, oba w stężeniu 5%. Optymalne dawkowanie nawozów powinno wyglądać następująco:
Azot (N) 40-70 kg/ha
Fosfor (P2O5) 30-40 kg/ha
Potas (K2O) 40 -70 kg/ha.
Zbiór i użytkowanie
Na zielony nawóz/poplon – koszenie i przyoranie najlepiej przed pełnym kwitnieniem (ok. 6–8 tygodni po siewie), kiedy masa zielona jest największa, ale łodygi jeszcze nie zdrewniałe.
Na nasiona – zbiór kombajnowy w lipcu, gdy łuszczyny są suche, a nasiona w pełni dojrzałe (złociste). Ze względu na nierównomierne dojrzewanie wskazane jest desykowanie plantacji lub zbiór w dwóch etapach. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości można zbierać je kombajnem bezpośrednio z pnia bez większego ryzyka obsypania się. Zbiór może być jednoetapowy bądź dwuetapowy.
Pielęgnacja i ochrona
Dzięki szybkiemu wzrostowi i silnemu zagęszczeniu roślin gorczyca skutecznie tłumi chwasty. W większości przypadków nie wymaga chemicznej ochrony roślin. Rzadko atakowana przez choroby i szkodniki – może występować śmietka kapuściana, pchełki ziemne lub mączniak rzekomy, ale szkody są zazwyczaj nieznaczne.
Zastosowanie
Zielony nawóz/poplon: Poprawia strukturę gleby, ogranicza erozję i wzbogaca glebę w materię organiczną. Po rozkładzie działa jak naturalny nawóz azotowy.
Fitosanitariat: Zmniejsza populację nicieni i chorobotwórczych mikroorganizmów glebowych.
Pasza i pożytek pszczeli: Roślina miododajna, chętnie odwiedzana przez pszczoły. Może być wykorzystywana jako dodatek paszowy.
Uprawa nasienna: Dla uzyskania własnego materiału siewnego lub sprzedaży.
